Idaho.

Eduard en ik waren begin juni uitgenodigd door Alta genetics (stierensperma verkoper) om mee te gaan koeien kijken in Idaho. Daar waren we nog nooit geweest, dus waarom ook niet. Oppas, opa en oma, waren er toch.

Boeren en boerinnen en echtgenoten, van over de hele wereld waren naar Idaho gekomen. Wij zaten met een groep Australiërs, Amerikanen en Nederlandse Alta vertegenwoordigers in de bus. Jan en Dorine Boelen en wij waren de enige Nederlandse boeren, maar dan uit Iowa. 

Koeien hebben wij zeker gezien. 5 Bedrijven waren uitgezocht voor een bedrijf. De "kleinste" had 2500 koeien en de "grootste" 13000 koeien! Het klimaat is daar anders, het wordt er ook wel heet, maar een droge luchtvochtigheid. Water afhankelijk van smeltwater uit de Rocky Mountains, dat via aangelegde kanalen op de velden komt, anders groeit er niks. Idaho bekent om de aardappelen en dus ook koeien.

De meeste bedrijven hebben de koeien buiten lopen. Er zijn afdaken voor schaduwplekken. Vraag me af hoe dat er uit ziet als het wel een keer regent. Toch zijn er steeds meer boeren die schuren bouwen om het comfortabeler voor de koeien te maken, met matrassen en ventilatoren en sprenklers erin.

Vaak meerdere melkstallen op
een mega groot bedrijf.

6 kalveren schuren á 300 stuks, dat zijn heel veel flessen vullen....

De voerschuur...

De afkalf groep. Daar rijden ze met een trekkertje met trailer rond, pasgeboren kalveren ophalen...

75 dames die een rondje maken in de carousel.

Restaurant uitzicht over de canyon.

Conclusie aan het einde van de trip: nee, wij verhuizen niet naar Idaho en wij willen ook geen 10000 koeien, maar mooi om het een keer gezien te hebben.