dinsdag 21 april 2015

Weekje Nederland.

Op 12 maart vloog ik naar Nederland om de volgende dag oa Linda en Roderick te verrassen voor hun 12,5 huwelijk.
In januari vroeg mijn pa of ik niet wilde komen voor het feest van Linda en Roderick, als verrassing. Wij Rosmulders houden van verrassingen, dus een ticket werd gereserveerd.
Ik mocht van de thuisblijvers best een weekje naar Nederland, als er maar voldoende in koelkast was, dan redde ze zich wel.
 Nu moesten we alleen nog 2 maanden onze mond houden, wat dan ook weer lastig is. Als ik skypete, dan werd de achterdeur op slot gedaan, want ja, de Vierwindjes komen zo nog wel eens binnenwandelen.
De woensdag ervoor belde ik nog met ze, om ze alvast te feliciteren met hun trouwdag, want ik had vrijdag geen tijd om te bellen, naar de kapper en boodschappen doen. Vonden ze wel een rare smoes, maar voor lief aangenomen.
Vrijdagmorgen halen pa en ma mij van Schiphol. Onderweg belt Linda nog op, om te vragen of pa en ma 's avonds nog een taartje komen eten. Wel raar dat ze de telefoon opnemen in de auto, want ze had al een paar keer naar hun huis gebeld, zouden ze dan toch Resy ophalen van het vliegveld, nee dat kan niet, want die komt van de zomer, werd er gedacht.
Dus stond ik 's avonds met een bloemetje voor de deur: "zie je wel, ze is toch gekomen!" Een leukere verrassing kun je niet zijn.
"selfie", aangekomen op Schiphol


Zaterdagmorgen eerst naar de kapper (ipv vrijdag), daarna bij de schoonfamilie langs, veel verbaasde gezichten, "hoe kom jij nu hier?", dat heb ik meer gehoord die week.
Zaterdagavond het feestje bij "Steak-um", nog meer verbaasde gezichten. Erg gezellig.
Youp en Tinus hadden een aantal geheimpjes. Pa en ma hadden met Youp en Tinus een gedichtje ingestudeerd. Met hun tante Mandy hadden ze een mooie foto laten maken. En of ik ook 1 van die geheimpjes was, vroeg Linda, nee want dat wisten zij ook niet, dat ik zou komen.














De rest van de week ging snel voorbij, meer familie en vrienden verrast.
Met Evelien haar trouwjurk opgehaald. Met Youp mee naar voetbaltraining, met Tinus naar zwemles.
Gezellig met Linda een dagje shoppen in Utrecht. Mijn boodschappenlijstje afgevinkt, woensdagavond alles in de koffer en donderdag weer richting Iowa.




"ach, het duurt maar 4 maanden voor je weer komt", zegt Tinus. Precies, dat is niet zolang wachten dan bijna 3 jaar.

Geen opmerkingen: