Op 8 februari is onze Jenny, 16 geworden. Sweet 16!
Gevierd met kadootjes, ook weer de nodige post uit Nederland, en (volgens oma Reulings recept) appeltaart. Zondagmiddag kwamen de families Ten Hoeve en De Jong ook nog gezellig op visite.
Toch handig zo'n grote bank.
Nu ze haar echte rijbewijs heeft, heb ik er een chauffeur bij, ook handig!
Hier nog een stel foto's van Januari.
Jenny knutselt een wintertafreeltje van de Bruna in elkaar, opgestuurd door Evelien.
Jenny en ik hebben ons ingepakt om naar buiten te gaan. Jenny gaat haar beesten voeren en ik ga melk halen.
Wouter heeft zijn schuur geschilderd. Hij het grijs en rood en ik het wit.
Ryanne tijdens een toernooi met clubvolleybal.
In Januari hadden we zeker ook dagen dik onder het vriespunt....
Nick in zijn scouting blouse.
27 Januari waren de kinderen alweer 100 dagen naar school, nog 80 te gaan!
Eind januari is onze nieuwe bank gekomen.
De 2-zits is weer terug naar de logeerkamer en de oude bank hebben de jongens uitelkaar geschroefd.
Mooie bezigheid voor in het weekend.
De zon ging mooi onder op de laatste dag van Januari.
De volgende ochtend was er dikke mist.
Sinds begin januari is Nick bij de scouting, boy scouts. Elk jaar organiseren ze een familie uitje naar Welch, Minnesota, een ski-resort. Ik vroeg de kinderen of ze dat wat leek. Domme vraag natuurlijk. Wij hebben nog nooit geskied, dus dat leek ons wel wat. Behalve Eduard, die houdt niet van sneeuw en "als ik wat breek, wie houdt dan de boerderij draaiende".
Linda en Roderick verklaarden ons al voor gek, "waar ga je skieën dan, oh maar 3 uur bij jullie vandaan en jullie zijn nog nooit geweest? Nou, wij zouden veel vaker zijn geweest".
Zaterdag 23 januari gingen we 's morgen om 7 uur richting Minnesota.
Daar ingecheckt, ski schoenen aangedaan, wat een werk, latten aangemeten, helm gepast. Op weg naar de "bunnie hill", oftewel baby heuveltje. Nou, dat viel best mee.
Op naar de lift, dat ging al moeilijker met die lange latten. Zit je eindelijk, ze zetten de lift stil voor degene die moeite hebben om recht voor de lift te gaan staan, ik dus. Moet je boven zien dat je er weer uit komt, ging niet helemaal goed. Lift stond weer stil, want ik lag daar.
Eindelijk aan het begin van de piste, dan is zo'n heuveltje toch best hoog. Na een beetje uitleg van een scoutleiding, wilden de jongens wel naar beneden. Ik zei nog, dat gaat zo maar niet. Ach ja wel, dat kan wel. En daar gingen ze. Die zijn gewoon niet bang. De dames gingen gewoon heel rustig, voor je gevoel al heel snel, en gillend de berg af.
Ach, na een aantal keren van die berg af, ging het al makkelijker.
Er was ook een lift waar je met z'n vieren naast elkaar kon zitten. Daar waren we al snel achter, dat dat niks voor ons is. Je komt al ellebogend met elkaar uit die lift, je valt over elkaars latten en dan valt het opstaan niet mee. De volgende keer gingen we gewoon weer 2 aan 2.
Best leuk zo'n dagje skieën, volgend jaar weer!
Toch lastig, poseren voor een foto...
Ryanne is er bijna klaar voor, een weglijdende Wouter...
Gelukt...
Makkelijk....voor ons al moeilijk genoeg..
Jenny en Wouter zouden samen naar beneden komen. Ik kreeg alleen Jenny in beeld, want Wouter was al benenden voordat ik het in de gaten had.
Geen foto van Nick want die was met de andere jongens van de blauwe slope.
Ik weet het, ik loop erg achter. Ga proberen ons blog weer wat bij te werken.
Hier nog wat foto's van kerst.
Iedereen tevreden. De jongens daarna 3 dagen niet gehoord want ze waren druk...
's Middags lekker gegourmet. Handig zo'n grote tafel, minder last van gespetter!
Na de kerst op naar Oud en Nieuw met appelbeignets en oliebollen.
Gelukkig Nieuw Jaar allemaal!
